آرمان‌های ملی و دینی در نوادرالوقایع احمد دانش

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار

چکیده

یکی از بنیان‌گذاران جریان روشنگرایی تاجیک در سدۀ نوزدهم میلادی که در شناخت درست جامعه و احکام اسلامی به هم‌وطنان و معاصران خود خدمات شایسته‌ای کرد، احمد مخدوم دانش است. در این مقاله مهم‌ترین اثر احمد دانش، نوادرالوقایع، مورد بررسی قرار گرفته و مسائل و موضوعات مندرج در آن تبیین و تحلیل شده است. دانش در نوادرالوقایع هنگام بیان اندیشه بیشتر واقع‌نگر است. او به‌عنوان یک محقق خود را محصور محیط نکرده و مرزهای زمان و مکان را درنوردیده است. نوادرالوقایع به‌عنوان یک رسالة علمی بیشتر به بیان نظام طبقاتی و وضع اجتماعی جهان می‌پردازد. این اثر چون سایر آثار و منابع تاریخی از طریق منظومه‌های روایتی شکل نگرفته و احمد دانش بدون سخن‌پردازی‌ها غیرواقعی، وضع اجتماعی و سیاسی جهان را در آخر سدۀ نوزده میلادی به‌طور واقعی به رشتۀ تحقیق کشیده است. اندیشه و ملاحظه‌های احمد دانش در این رساله را می‌توان ذیل چهار مورد به این شرح خلاصه کرد: ۱. احمد دانش در پیشگفتار این اثر تحقیقات علما را دربارۀ کشورهای پیشرفتۀ دنیا ذکر کرده و به نشر این تحقیقات ازجانب دولت تأکید کرده است؛ ۲. دانش از کشورهای پیش‌قدم در اصلاحات متأثر نیست و در این اثر به‌عنوان منتقد غرب اندیشه‌رانی می‌کند؛ ۳. روشنگرایی و اصلاح‌خواهی دانش ریشه در تاریخ دولت‌داری تاجیک دارد و نباید با اصلاح‌خواهی کشورهای اروپایی مورد قیاس قرار گیرد؛ ۴. نوادرالوقایع اثری بدیعی- پوپلیستی است که مؤلف در آن آرمان‌های ملی را تشریح کرده که در خودآگاهی و انقلاب فکری روشنگرایان نسل دوم بخارا نقش برجسته داشته است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Ормонњои миллї ва динї дар «Наводир-ул-ваќоеъ»-и

نویسنده [English]

  • Хосият Олимї
چکیده [English]

Яке аз бунёнгузорони љараёни равшангароии тољик дар садаи нуздањуми мелодї, ки дар шинохти дурусти љомеа ва ањкоми исломї ба њамватанон ва муосирони худ хадамоти шоистае кард, Ањмад махдуми Дониш аст. Дар ин маќола муњимтарин асари Ањмади Дониш–«Наводир-ул-ваќоеъ» мавриди баррасї ќарор гирифта ва масоилу мавзўъоти мундариљ дар он табйин ва тањлил шудааст. Дониш дар «Наводир-ул-ваќоеъ» њангоми баёни андеша бештар воќеънигар аст. Ў ба унвони як муњаќќиќ худро мањсури муњит накарда ва марзњои замону маконро дарнавардидааст. «Наводир-ул-ваќоеъ» ба унвони як рисолаи илмї бештар ба баёни низоми табаќотї ва вазъи иљтимоии љањон мепардозад. Ин асар чун соири осор ва манобеъи таърихї аз тариќи манзумањои ривоятї шакл нагирифта ва Ањмади Дониш бидуни суханпардозињои ѓайривоќеї вазъи иљтимої ва сиёсии љањонро дар охири садаи нуздањи мелодї ба таври  воќеї ба раштаи тањќиќ кашидааст. Андеша ва мулоњизањои Ањмади Дониш дар ин рисоларо метавон зайли чањор маврид ба ин шарњ хулоса кард: 1. Ањмади Дониш дар пешгуфтори ин асар тањќиќоти уламоро дар бораи кишварњои пешрафтаи дунё зикр карда ва ба нашри ин тањќиќот аз љониби давлат таъкид кардааст; 2. Дониш аз кишварњои пешќадам дар ислоњот мутаассир нест ва дар ин асар ба унвони мунтаќиди Ѓарб андешаронї мекунад; 3. Равшангарої ва ислоњхоњии Дониш реша дар таърихи давлатдории тољик дорад ва набояд бо ислоњхоњии кишварњои  аврупої мавриди ќиёс ќарор гирад; 4. «Наводир-ул-ваќоеъ» асаре бадеї-публитсистї аст, ки муаллиф дар он ормонњои миллиро ташрењ карда, ки дар худогоњї ва инќилоби фикрии равшангароёни насли дувуми Бухоро наќши барљаста доштааст.

کلیدواژه‌ها [English]

  • љараёни равшангароии тољик
  • «Наводир-ул-ваќоеъ»
  • Ањмади Дониш