مطبوعات- آیینۀ حیات

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار

چکیده

از نشر نخستین شمارۀ روزنامۀ تاجیکی، یعنی بخارای شریف در ۱۱ مارس ۱۹۱۲م تا به امروز مطبوعات تاجیک راهی دشوار، ولی پرافتخار طی کرده است. تعداد روزنامه‌ها، مجله‌ها، مطبعه‌ها و آژانس‌های اطلاعاتی که تا به امروز در تاجیکستان ثبت شده، گواه آن است که استقلال و آزادی افکار برای رشد مطبوعات امکان‌های وسیع فراهم کرده و از‌همین‌روست که شمار نشریه‌های ادواری به‌تدریج زیاد و فضای اطلاعاتی جامعه کامل‌تر شده است. در این مقاله، ضمن تشریح شرایط کنونی مطبوعات تاجیکستان، دو موضوع مهم و موردتوجه مطبوعات، یعنی علل ناکامی در عرصۀ اصلاحات اقتصادی و ریشه‌کن کردن جنایت‌های وابسته به انتقال غیرقانونی مواد مخدر بررسی شده است. با دقت نظر در این موضوع می‌توان نتیجه گرفت که دولت این دو مشکل را فقط درصورتی می‌تواند حل کند که روزنامه‌نگاران بتوانند افکار اجتماعی را منسجم و هماهنگ کنند و امکانات نشریه‌ها و واسطه‌های تبلیغاتی خود را برای عملی کردن اصلاحات اقتصادی، و حل مسائل اجتماعی، علمی و فرهنگی به‌کار گیرند. مسئلۀ آداب ژورنالیستی، از رکن‌های اساسی پیشۀ روزنامه‌نگاری، موضوع دیگری است که در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است. به باور نگارنده، بااینکه مطبوعات ادواری تاجیکستان تا اندازه‌ای جواب‌گوی طلبات دموکراسی هستند، کم نیستند روزنامه‌نگارانی که صفحات مطبوعات را به منبر بحث‌های ارزان تبدیل کرده‌اند؛ بنابراین، بر روزنامه‌نگاران واجب است که به‌جای پرداختن به این مباحث ارزان، مردم را به صلح و آسایش و وحدت ملی هدایت کنند و در راه عملی کردن سیاست دموکراسی بکوشند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Матбуот- оинаи њаёт

نویسنده [English]

  • Мирзобадал Бадалов
چکیده [English]

Аз нашри нахустин шумораи рўзномаи тољикї, яъне “Бухорои шариф” дар 11-уми марти соли 1912 мелодӣ то ба имрўз матбуоти тољик роњи душвор, вале пурифтихорро тай кардааст. Теъдоди рўзномањо, маљаллањо, матбаањо ва оҷонсњои иттилоотие, ки то ба имрўз дар Тољикистон сабт шудааст, гувоњи он аст, ки истиќлол ва озодии афкор барои рушди матбуот имконњои васеъ фароњам кардааст ва аз њамин рӯст, ки шумораи нашрияњои даврӣ ба тадриљ зиёд ва фазои иттилоотии љомеа комилтар шудааст. Дар ин маќола, зимни ташрењи шароити кунунии матбуоти Тољикистон, ду мавзўи муњим ва мавриди таваҷҷуҳи матбуот, яъне сабабҳои нокомӣ дар арсаи ислоњоти иќтисодї ва решакан кардани љиноятњои вобаста ба интиќоли ѓайриќонунии маводи мухаддир баррасӣ шудааст. Бо диќќати назар дар ин мавзўъ метавон натиља гирифт, ки давлат ин ду мушкилро фаќат дар сурате метавонад њал кунад, ки рўзноманигорон битавонанд афкори иљтимоиро њамоњанг кунанд ва имконоти нашрияњо ва воситањои таблиѓотии худро барои амалї кардани ислоњоти иќтисодї ва њалли масоили иљтимої, илмї ва фарњангӣ ба кор гиранд. Масъалаи одоби журналистї яке аз рукнњои асосии пешаи рўзноманигорї мавзўи дигарест, ки дар ин маќола мавриди баррасӣ ќарор гирифтааст. Ба бовари нигоранда, бо ин ки матбуоти даврии Тољикистон то андозае љавобгўйи талаботи демократӣ њастанд, кам нестанд рўзноманигороне, ки сафањоти матбуотро ба минбари бањсњои арзон табдил кардаанд. Бинобарин, бар рўзноманигорон вољиб аст, ки ба љойи пардохтан ба ин бањсҳои арзон, мардумро ба сулњу осоиш ва вањдати миллӣ њидоят кунанд ва дар роњи амалї кардани сиёсати демократӣ бикушанд.

کلیدواژه‌ها [English]

  • матбуот
  • Тољикистон
  • одоби журналистӣ