%0 Journal Article %T درویش ناصر بخارایی و نسخه‌های دیوان او %J رودکی: پژوهش های زبانی و ادبی در آسیای مرکزی %I رایزنی فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران در تاجیکستان %Z %A اسرافیلنیا, شریف‌مراد %D 2016 %\ 03/01/2016 %V 11 %N 26 و 27 %P 169-180 %! درویش ناصر بخارایی و نسخه‌های دیوان او %K درویش ناصر بخارایی %K غزل‌سرا %K نسخه‌های دیوان %R %X درویش ناصر بخارایی یکی از شاعران غزل‌سرای طراز اول قرن هشتم هجری است که خدمتش در رونق غزل عاشقانۀ عارفانه نظررس بوده و خواجه حافظ به شعر او نظر داشته است. در این مقاله، نگارنده ابتدا مهم‌ترین منابعی را که دربارۀ این شاعر برجستۀ ادب فارسی سخن گفته‌اند، معرفی کرده است. تذکره‌ها جزء اولین منابعی هستند که مطالبی راجع به ناصر بخارایی ذکر کرده‌اند و او را به صفت عارف بزرگ به‌حق‌رسیده و شاعر توانای شیرین‌سخن ستوده‌اند. از میان خاورشناسان اروپایی یان ریپکا، هرمان اته، رئو و ادگار بلوشه در فهرست‌های خود از او یاد کرده‌اند. از ناصر بخارایی در بیشتر کتاب‌های تاریخ ادبیات فارسی و تاجیکی ازجمله شعرالعجم شبلی نعمانی، نمونۀ ادبیات تاجیک صدرالدین عینی، تاریخ ادبیات در ایران ذبیح‌الله صفا و... نیز یاد شده است. اما نخستین تحقیقات جدی درمورد این شاعر نیکوخیال به قلم پرویز ناتل خانلری در مقالۀ «آشنایان حافظ- ناصر بخارایی» تعلق دارد. مهدی درخشان نیز که دیوان شاعر را نشر کرده، در مقالۀ «این ترجیع‌بند از کیست؟» دربارۀ یکی از ترجیع‌بند‌های این شاعر بحث کرده است. بهاءالدین خرمشاهی نیز در حافظ‌نامه از ناصر بخارایی یاد کرده است. در ادامۀ این مقاله نسخه‌های دیوان، بیاض و جنگ‌هایی که اشعار ناصر بخارایی در آن‌ها ثبت است و از نظر محققان دور مانده، معرفی شده است. %U https://www.rudakijournal.ir/article_21739_7de47b1c63b708ed341820c6d031cc0b.pdf