@article { author = {Набавӣ, Абдулхолиќи}, title = {Нашрияњои Мањмудхоља Бењбудї ва тавсеаи суннати рўзноманигории тољик}, journal = {Journal of Culture, Literacy and Linguistic Researches in Central Asia}, volume = {8}, number = {17}, pages = {115-126}, year = {2007}, publisher = {}, issn = {}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {Яке аз равшанфикрони тољик, ки дар таќвият ва ривољи матбуоти халќњои Осиёи марказї ба вежа дар тањкими зербинои матбуоти форсии тољикӣ сањми чашмгир доштааст, Мањмудхоља Бењбудї аст. Вай њамчун сиёсатмадори солимандеш ва мунсиф дар нашрияњои худ манфиат ва нуфузи халќњои тољик ва турк (ўзбак)-ро ба сурати мусовӣ дар назар мегирифт ва нашрияњои худ, яъне рўзномаи “Самарќанд” ва маљаллаи “Оина”-ро ба забони туркї ва форсии тољикӣ мунташир мекард. Бењбудӣ бо маќолањои худ дар сафањоти “Бухорои шариф” ба унвони фарди форсизабон ва саромади љадидияи Туркистон матрањ шуда буд. Ба њамин далел, баъд аз таътили “Бухорои шариф” тавонист рўзномаи “Самарќанд”-ро ба ду забон мунташир кунад. Дар ин маќола њар ду нашрия (“Самарќанд” ва “Бухорои шариф”) аз манзари муњтаво мавриди баррасӣ ќарор гирифта ва ин натиља ба даст омадааст, ки рўзномаи “Самарќанд” (њарчанд нашри он ба дарозо накашид) дар огоњї ва танвири афкори умумии кишвар ва дар робита ва њусни тафоњуми озодандешони шарќ наќши барљаста дошта ва маљаллаи “Оина” низ дар бедории афкори ислоњотхоњонаи мардуми Туркистон ва Бухоро дорои ањамияти вежа будааст.}, keywords = {Мањмудхоља Бењбудї,матбуоти тољикї,“Самарќанд”,“Оина”}, title_fa = {نشریه‌های محمودخواجه بهبودی و توسعۀ سنت روزنامه‌نگاری تاجیکی}, abstract_fa = {یکی از روشنفکران تاجیک که در تقویت و رواج مطبوعات خلق‌های آسیای مرکزی به‌ویژه در تحکیم زیربنای مطبوعات فارسی تاجیکی سهم چشمگیری داشته است، محمودخواجه بهبودی است. وی همچون سیاست‌مداری سالم‌اندیش و منصف در نشریه‌های خود منفعت و نفوذ خلق‌های تاجیک و ترک (ازبک) را به‌صورت مساوی درنظر می‌گرفت و نشریه‌های خود، یعنی روزنامۀ سمرقند و مجلۀ آیینه را به دو زبان ترکی و فارسی تاجیکی منتشر می‌کرد. ‌بهبودی با مقاله‌های خود در صفحات بخارای شریف به‌عنوان فردی فارسی‌زبان و سرآمد جدیدیۀ ترکستان مطرح شده بود؛ به همین دلیل، بعد از تعطیلی بخارای شریف توانست روزنامۀ سمرقند را به دو زبان منتشر کند. در این مقاله هر دو نشریه (سمرقند و بخار) از منظر محتوا مورد بررسی قرار گرفته و این نتیجه به‌دست آمده است که روزنامۀ سمرقند- هرچند نشر آن به درازا نکشید- در آگاهی و تنویر افکار عمومی کشور و در رابطه و حسن تفاهم آزاداندیشان شرق نقشی برجسته داشته و مجلۀ آیینه نیز در بیداری افکار اصلاحات‌خواهانۀ مردم ترکستان و بخارا دارای اهمیتی ویژه بوده است.}, keywords_fa = {محمودخواجه بهبودی,مطبوعات تاجیکی,سمرقند,آیینه}, url = {https://www.rudakijournal.ir/article_21582.html}, eprint = {https://www.rudakijournal.ir/article_21582_1de7d4c651cab2e32b1eba069eecf70a.pdf} }